W dniu 20 stycznia 1205 roku czyli 800 lat temu ukazał się najstarszy ze znanych dokumentów o Darłowie. Oryginał dokumentu napisanego po łacinie zaginął, ale znamy go z dwóch odpisów. W dokumencie tym Świętopełk Wielki - książę całego Pomorza w obecności księcia szczecińskiego Barnima, swego syna Mściwuja , komesa Dobigniewa i swych wasali - nadał w Darłowie biskupowi kamieńskiemu Sygwinowi i jego następcom dwie wsie Żyrawę i Żukowo (Ziraua i Zukow) położone w ziemi darłowskiej "in terra dirlova", z pełną władzą dominialną.

Majętność rozciąga się od morza po rzekę Wieprzę, obejmuje też Żyrawski las i dziesięciny z połowów łososia w Wieprzy. Wieś Żyrawa leżała pomiędzy Darłowem, Żukowem Morskim i Porzeczem, lecz przestała istnieć zapewne na skutek wojen lub zarazy w XIV wieku. Niektórzy naukowcy uważają jednak, że ten dokument powinien być datowany na rok 1215, 1235 lub nawet na 1250. Nie zmienia to faktu, że Darłowo było już wówczas dużym i ważnym ośrodkiem osadniczym i z całą pewnością siedzibą nieco później wspomnianej kasztelani. Przybycie trzech książąt, wojewody i licznych wasali potwierdza ten ważny fakt.